даркнет Telegram ссылка на мегу зеркало Солигалич ГЕРОИН герыч

Чуваки, я тут решил открыть вам свою наркорубрику. Дело в том, что я купил последнюю закладку героина, и эта история вышла настолько ништячной, что я не могу промолчать. Так что садитесь поудобней и приготовьтесь к взрыву эмоций!

Этот кайф начался с того, что я встретил своего наркодилера на углу стрита. Он положил пакетик закладки в мою руку, ну и я, конечно же, не мог не нюхнуть. Господа, этот запах доставил мне такой рофлянский стимул, что я решил устроить себе незабываемую ночь!

Побежал я домой, вытащил из шкафа свои весы и начал отвешивать долю своего счастья. Не могу скрыть, что у меня был дефицит героина уже довольно долго, так что собственноручно нарубил себе дозу, которая меня прям отрывала. Я даже немного переживал, что от этого кайфа меня отбьет, но потом вспомнил, что я наркоман и только под это дело живу.

В общем, разогревающая сессия началась. Поджег я свою закладку и начал тянуть с тараканами, как в последний раз. Чуваки, вы не представляете, какой пиз*ец творился в моей голове! Я оказался посреди помойки, обгашенный до немыслимости, и мне было на все равно! Честно говоря, я даже не помню, какими приколами я занимался там, но запомнилось, что ночь была легендарная.

После этого веселья я плавно переместился домой и дальше рассказывать будет немного запутанно. Вроде бы, я прокололся соседям и начал сводить с ума весь подъезд. Они, видимо, услышали мой кайфный визг и думали, что переехал к ним на помойку. Но что мне было на все плевать, я считал, что это моя квартира и я в ней делаю, что хочу.

А, черти! Только что звонил сосед, говорит, что я все на помойку утащил своим визжащим голосом.

Так что, друзья, если у вас в кармане завалялась закладка, не пропускайте момент и стимульнитесь, пожалуйста! Только сильные духом и готовые к реальному жестяку способны в полной мере насладиться этим кайфом. Ну, а я пока пойду продолжу свои наркоканикулы! Ждите новых историй!

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!